Od czasu reformy emerytalnej, która miała miejsce w naszym kraju w roku 1999, każda osoba, która jest urodzona po 31 grudnia 1968 roku i podjęła po raz pierwszy zatrudnienie, powinna wybrać sobie jeden z kilkunastu otwartych funduszy emerytalnych, jakie mamy do dyspozycji w naszym kraju. Takiego wyboru należy dokonać w pierwszych miesiącach pracy, jednak praktyka pokazuje, że większość osób nie zaprząta sobie tym głowy i nie wybiera żadnego funduszu. Dzieje się tak nawet w sytuacji, kiedy ZUS po kilku miesiącach przesyła zawiadomienie o konieczności wyboru funduszu emerytalnego i ewentualności losowania danej osoby do jednego z funduszy, jeżeli nie zostanie on wybrany w terminie 30 dni od dnia potrzymania pisemnego zawiadomienia. W takich sytuacjach następuje losowanie tych osób do funduszy, które spełniają określone kryteria, określone w ustawie i towarzyszących jej rozporządzenia. Do takiego losowania przystępują te fundusze emerytalne, które spełniają równocześnie dwa warunki. Pierwszy z nich mówi o tym, że dany fundusz powinien mieć średnio ważoną stopę zwrotu inwestycji większą od średniej wszystkich funduszy, a więc po prostu powinien dobrze inwestować powierzone mu składki emerytalne. Drugi warunek to taki, że aktywa danego funduszu, ich wysokość nie może przekraczać 10 procent wszystkich aktywów pozostałych funduszy, co w efekcie oznacza, że z udziału w takim losowaniu wyłączone są zawsze 2 czy 3 fundusze o największym kapitale składkowym.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply