Utracenie zdolności do pracy może przejawiać się dwoma rozwiązaniami. Albo rentą, albo emeryturą. Gdy tracimy zdolność do pracy w wyniku wypadku – możemy starać się o rentę. Wówczas ubiegamy się o możliwość zaprezentowania swojej choroby przed komisją lekarską, która oceni, czy jesteśmy chorzy i czy możemy pobierać rentę z kasy państwa. Czasami jednak werdykty komisji nie są tak profesjonalne, ja mogłoby się wydawać. Drugim sposobem jest emerytura. Ona jest dostępna dla ludzi, którzy osiągnęli wiek emerytalny. Obecnie ten wiek dla kobiet i mężczyzn wynosi 67 lat. Trudno jednak mówić o efektywnej pracy fizycznej w wieku 67 lat. Dlatego wiele osób pod koniec swojej kariery zawodowej tylko czeka na to, że będzie mogło wreszcie przejść na upragnioną emeryturę. Jednak nie tylko wiek emerytalny jest ważny. Przepracowane lata także. Gdy nie pracowaliśmy długo na umowę o pracę i wykonywaliśmy tylko zlecenia lub nie prowadziliśmy swojej działalności gospodarczej – możemy być pewni, że nie otrzymamy wysokiej emerytury. Czasami brakuje nam lat do otrzymania jakiegokolwiek zaświadczenia finansowego od państwa. Kraj nie wypłaca pieniędzy za nic i trzeba się po prostu do tego przyzwyczaić. Jednak brak zdolności do pracy może doskwierać i trudno jest znaleźć pracodawcę, który zaangażuje do pracy osobę chcącą doczekać emerytury. Taki pracownik nie zawsze jest efektywny.
Brak zdolności do pracy
