Reforma emerytalna, która stała się faktem w roku 1999, miała na celu zbudowanie zupełnie nowego systemu emerytalnego, z zastosowaniem tak zwanych emerytur kapitałowych. System ten stosowany był w tedy w wielu krajach na całym świecie, chociaż w latach następnych niektóre państwa wycofywały się z tego modelu odkładania na emeryturę albo też systemy były po raz kolejny reformowane. Ideą powstania tego systemu emerytalnego było ścisłe powiązanie wysokości przyszłej emerytury od ilości zgromadzonego przez lata kapitału, a więc zastosowanie prostej zasady – im więcej odłożę na emeryturę, tym będzie ona wyższa i bardziej zadowalająca. Dodatkowe zamierzenie twórców tej reformy emerytalnej było takie, aby środki, zgromadzone na indywidualnych kontach w otwartych funduszach emerytalnych były regularnie inwestowane, co powinno zapewnić stały ich wzrost i godną emeryturę. Okazało się, że reforma ta przyniosła dodatkowe korzyści nie tylko dla przysłowiowego Kowalskiego, lecz także dla rozwoju giełdy czy też ogólnie wpłynęło to korzystnie na rozwój rynków finansowych w naszym kraju. Po prostu na rynku, w sferze inwestycji – co miesiąc pojawiały się nowe, dodatkowe pieniądze, co w rezultacie przynosi korzystny wpływ. Jednak każde rozwiązanie ma też swoje minusy – taka sytuacja spowodowała, że pieniądze gromadzone przez OFE były niejako poza budżetem, a więc niekorzystnie to wpływa na nasz bilans długu publicznego.
Korzyści z powstania OFE – nie tylko dla przyszłego emeryta
